Zadaniem projektanta w dokumentacji technicznej sieci gazowej jest wyznaczenie strefy zagrożenia wybuchem. Podobną czynność musi wykonać operator systemu przesyłowego bądź dystrybucyjnego w trakcie prowadzenia prac gazoniebezpiecznych. Czym jest strefa zagrożenia wybuchem? Dlaczego należy ją wyznaczyć? Czytaj dalej, aby poznać odpowiedzi na 3 najczęściej zadawane pytania dotyczące strefy zagrożenia wybuchem.
Czym jest strefa zagrożenia wybuchem?
Najprościej mówiąc, strefa zagrożenia wybuchem jest przestrzenią, w której może występować atmosfera wybuchowa mająca formę mieszaniny gazów, pyłów, par cieczy bądź mieszanin hybrydowych z powietrzem i to w ilościach wymagających powzięcia szczególnych środków zapewniających BHP.
Kiedy wyznacza się strefę zagrożenia wybuchem?
Jak można przeczytać w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów [Dz.U.2010.109.719] strefę zagrożenia wybuchem trzeba wyznaczyć, gdy może w niej występować mieszanina wybuchowa o objętości co najmniej 0,01 m³ w zwartej przestrzeni.
Inną podstawą prawną, która informuje o obowiązku przeprowadzenia oceny ryzyka związanej z występowaniem niebezpiecznych mieszanin wybuchowych, jest dyrektywa 1999/92/WE ATEX USERS. Wymóg dotyczy nowoprojektowanych, jak już istniejących obiektów bądź instalacji przemysłowych. Warto tutaj dodać, że klasyfikacja stref zagrożenia wybuchem, którą narzuca ta dyrektywa, to nie tylko obowiązek, ale przede wszystkim narzędzie pozwalające określić zasięg środków ochronnych niezbędnych do ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników oraz ciągłości pracy zakładu.
Jakie strefy wyróżniamy?
Strefy zagrożenia wybuchem najlepiej sklasyfikować ze względu na postać atmosfery wybuchowej. Mieszanina może mieć formę gazów, par cieczy bądź pyłów. Poniżej rodzaje stref.
Strefy zagrożenia wybuchem dla gazów, par cieczy
Strefa 0 – to miejsce, w którym przestrzeń zagrożona wybuchem składa się z mieszaniny z powietrzem substancji palnych w postaci gazów, par, mgieł oraz utrzymuje się stale bądź przez długie okresy.
Strefa 1 – tak określa się przestrzeń, w której atmosfera wybuchowa stanowiąca mieszaninę z powietrzem substancji palnych w postaci gazów, par, mgieł występuje czasami w trakcie normalnego działania.
Strefa 2 – jest to miejsce, w którym istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że przestrzeń zagrożona wybuchem zawierająca mieszaninę z powietrzem substancji palnych w postaci gazów, par, mgieł będzie występować przy zwykłych czynnościach. W momencie, w którym takie zagrożenie się pojawi, będzie się ono utrzymywać przez krótki czas.
Strefy zagrożenia wybuchem dla pyłów
Strefa 20 – w taki sposób oznacza się miejsce, w którym przestrzeń zagrożona wybuchem w formie chmury łatwopalnego pyłu zachowuje się często, cały czas, bądź przez długi okres.
Strefa 21 – tak nazywa się miejsce, w którym istnieje prawdopodobieństwo, że przestrzeń zagrożona wybuchem w formie chmury łatwopalnego pyłu będzie mieć miejsce sporadycznie w trakcie wykonywania zwykłych czynności.
Strefa 22 – to miejsce, w którym występuje niewielkie prawdopodobieństwo, że przestrzeń zagrożona wybuchem w formie chmury łatwopalnego pyłu będzie występować podczas wykonywania zwykłych czynności. Jeśli taka sytuacja będzie mieć miejsce, to utrzyma się ona przez krótki czas.
